علی امیری
Editorial: Why Policy Journal? \ Ali Amiri
Media in Afghanistan may be described by the prevalence of a self-fulfilling set-up: they are either sheer reports of the incidents or ideological commentaries on events; they have little to do with a policy-oriented approach to the issues critical to our condition. Now it should be the time for this new look to be taken on. The policy approach to us is to acknowledge and appreciate the complexity of human condition, in all areas of relevance, including economics, politics, social affairs, women’s condition, development etc. This is an approach oriented on creating knowledge and finding breakthroughs and solutions.On the other hand, the present is a critical time for Afghanistan and a world that is facing crises and transitions. Issues such as security, state, the role of the international community and regional cooperation, for Afghanistan, as well as questions of economic development, democracy, human rights and cooperation in a global context are examples that highlight the present situation.
This policy journal is an attempt to respond to this demanding need that has been there for a long time. “In Between” is supported by SORS, which is a think tank based in Afghanistan. The journal will soon develop through its pilot phase to more professional content and format.
به رغم
ضرورت انکار ناپذیر مسایل پالیسی در افغانستان، نگاه به مسایل منطقه ای و
کشوری از منظر پالیسی غایب بزرگ در مطبوعات افغانستان بوده است. بی تردید
رسانه های الکترونیکی، صوتی و تصویری و چاپی در طول یک دهه گذشته رشد چشم
گیر داشته اند، اما جای مسایل مربوط به پالیسی به جد در این ده سال خالی
است. وبلاگ پالیسی گامی است در راستای رفع این خالیگاه.
تبیین پدیده های اجتماعی و از این رهگذر تولید معرفت و دانایی کار علوم اجتماعی است. توصیف و گزارشگری رخداد ها و وقایع روز مره موضوعات همگانی رسانه ای و ژورنالیستی است. اما نگاه معطوف به راه حل به مسایل گوناگون سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی همان چیزی است که آن را نگاه از منظر پالیسی به مسایل انسانی می خوانیم. با پیچیدگی هایی که امروز جوامع انسانی از حیث شیوه های زندگی و برنامه ریزی یافته است مطالعه، نقد و بررسی پالیسی ها و همچنین طرح پالیسی های جدید در حوزه مسایل و معضلات انسانی اهمیت اساسی یافته است. اساسا مسایل انسانی امروزه چیزی جز رشته از پالیسی های مختلف در حوزه های مختلف نیست. جدی گرفتن مسایل پالیسی در واقع به معنای جدی گرفتن مسایل انسانی در مناسبات پیچیده حاکم بر روزگار ما است. اما در شرایط خاص و دوره های گذار مانند وضعیتی که اکنون جامعه ما در آن به سر می برد، توجه به مسایل پالیسی اهمیت چند برابر می یابد. بررسی جدی مسایل پالیسی روند گذار را تسریع می کند، پالیسی های طرح شده درحوزه های مختلف، برنامه ها را شفاف و قدرت تصمیم گیری جامعه را افزایش می دهد. در مقابل غیبت نگاه از منظر پالیسی به مسایل، روند تصمیم سازی را در کشور کند و معیوب می سازد، ظرفیت ها و توانایی های اقتصادی را مغفول می گذارد و جهت گیری کلی وکلان جامعه را دچار ابهام و آشفتگی می نماید. نگاه پالیسی نگاه عمل گرایانه وعلت جویانه است.
در طی ده سال اخیر فضای مطبوعاتی ما عمدتا تحت تأثیر دو پدیده قرار داشته است: یکی گزارشگری و توصیف و دیگری ایدئولوژی. مطبوعات ما یا گزارشگر محض بوده یا اینکه در بهترین حالت تفسیر ایدئولوژیک از قضایا ارایه کرده است. اما نگاه معطوف به پالیسی و از منظر پالیسی نداشته است. اینک وقت آن رسیده است که به مسایل افغانستان، منطقه و جهان از منظر پالیسی سازی نگاه جدی تر بیندازیم.
تبیین پدیده های اجتماعی و از این رهگذر تولید معرفت و دانایی کار علوم اجتماعی است. توصیف و گزارشگری رخداد ها و وقایع روز مره موضوعات همگانی رسانه ای و ژورنالیستی است. اما نگاه معطوف به راه حل به مسایل گوناگون سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی همان چیزی است که آن را نگاه از منظر پالیسی به مسایل انسانی می خوانیم. با پیچیدگی هایی که امروز جوامع انسانی از حیث شیوه های زندگی و برنامه ریزی یافته است مطالعه، نقد و بررسی پالیسی ها و همچنین طرح پالیسی های جدید در حوزه مسایل و معضلات انسانی اهمیت اساسی یافته است. اساسا مسایل انسانی امروزه چیزی جز رشته از پالیسی های مختلف در حوزه های مختلف نیست. جدی گرفتن مسایل پالیسی در واقع به معنای جدی گرفتن مسایل انسانی در مناسبات پیچیده حاکم بر روزگار ما است. اما در شرایط خاص و دوره های گذار مانند وضعیتی که اکنون جامعه ما در آن به سر می برد، توجه به مسایل پالیسی اهمیت چند برابر می یابد. بررسی جدی مسایل پالیسی روند گذار را تسریع می کند، پالیسی های طرح شده درحوزه های مختلف، برنامه ها را شفاف و قدرت تصمیم گیری جامعه را افزایش می دهد. در مقابل غیبت نگاه از منظر پالیسی به مسایل، روند تصمیم سازی را در کشور کند و معیوب می سازد، ظرفیت ها و توانایی های اقتصادی را مغفول می گذارد و جهت گیری کلی وکلان جامعه را دچار ابهام و آشفتگی می نماید. نگاه پالیسی نگاه عمل گرایانه وعلت جویانه است.
در طی ده سال اخیر فضای مطبوعاتی ما عمدتا تحت تأثیر دو پدیده قرار داشته است: یکی گزارشگری و توصیف و دیگری ایدئولوژی. مطبوعات ما یا گزارشگر محض بوده یا اینکه در بهترین حالت تفسیر ایدئولوژیک از قضایا ارایه کرده است. اما نگاه معطوف به پالیسی و از منظر پالیسی نداشته است. اینک وقت آن رسیده است که به مسایل افغانستان، منطقه و جهان از منظر پالیسی سازی نگاه جدی تر بیندازیم.
